Skip to main content

Καλωσορίσατε!


Είμαι η Greek Kiwi.                                                                  


     

Όχι δεν είμαι πράσινη ούτε τριχωτή (τις καλές μου ημέρες). Το μόνο κοινό που έχω με το συμπαθές φρούτο είναι ο τόπος καταγωγής.

Γύρω στα 30, νομικός, σύζυγος, σκυλομαμά, επίδοξη μαμά (ανθρώπων), bullet journaler, βιβλιοφάγος και εσχάτως blogger, επέλεξα να διατηρήσω την ανωνυμία μου ώστε να μπορώ να θίξω ευαίσθητα θέματα χωρίς να διακινδυνεύσω την ιδιωτικότητα της οικογενειακής μου ζωής. 
Από πολύ μικρή ηλικία έθετα πολλές και δύσκολες ερωτήσεις. Μετά από τρεις δεκαετίες πειραματισμών, αναθεωρήσεων και εμπειριών, εξακολουθώ να μην έχω τις απαντήσεις, οι ερωτήσεις μου όμως έχουν γίνει καλύτερες  😄

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Η καλή ημέρα από το πρωί φαίνεται (και από το προηγούμενο βράδυ)

Μία ακόμη ημέρα είχε γλιστρήσει από τα χέρια μου χωρίς να κάνω τίποτε απ' όσα σκόπευα να κάνω. Συναντήσεις που δεν έγιναν, εκκρεμότητες που ακόμη εκκρεμούσαν, ύλη που δεν μελέτησα, βιβλία που δεν διάβασα, ρούχα που περίμεναν ασιδέρωτα, τηλεφωνήματα που δεν έκανα. Ήθελα να πάω στο γυμναστήριο, αλλά κάτι προέκυψε (ως συνήθως) και τελικά δεν τα κατάφερα. Κι ωστόσο, από το πρωί που ξύπνησα μέχρι την ώρα του ύπνου έτρεχα πανικόβλητη πίσω από κάτι ή κάποιον. Αλλά έτρεχα επί τόπου, σαν χάμστερ σε ρόδα." Αύριο θα ξυπνήσω νωρίς και θα κάνω όλα όσα δεν έκανα σήμερα ", υποσχέθηκα για χιλιοστή φορά στο είδωλό μου καθώς βούρτσιζα τα δόντια μου πριν πάω για ύπνο. Κι όμως, ούτε την επομένη έκανα κάτι απ' όλα αυτά. Ξύπνησα αργά γιατί έβλεπα video με γάτες στο YouTube μέχρι τις 2 τα ξημερώματα, άργησα να πάω εκεί που ήθελα και τελικά δεν κατάφερα να διαγράψω καμμία εκκρεμότητα από την λίστα μου. Είχα σιχαθεί αυτόν τον φαύλο κύκλο, αλλά δεν ήξερα πώς να απεγκλωβιστώ από αυτόν.  ...
4 comments
Διάβασε περισσότερα...

2 χρόνια μετά: είμαι μαμά και οδηγώ αυτοκίνητο!

  Να 'μαι πάλι. Θα μου πεις: έπρεπε να πέσει λοιμός για να επανεμφανιστώ; Μεσολάβησαν τόσα πολλά από την τελευταία φορά που έγραψα εδώ, τον Ιανουάριο του 2018. Πέραν της πανδημίας που ήδη μετρά πάνω από έναν χρόνο, το σπουδαιότερο είναι ότι τον Σεπτέμβριο του 2019  έγινα μαμά  -δύο λέξεις που συμπυκνώνουν μέσα τους τόσο περιεχόμενο που είναι αδύνατον να καλυφθεί σε μία μόνο ανάρτηση. Ή και σε εκατό. Πώς να περιγράψω σε μερικές γραμμές τον κυκεώνα από συναισθήματα και τον επαναπροσδιορισμό αξιών που συνοδεύουν τον ερχομό ενός ολοκαίνουριου ανθρωπάκου; Μαζί επαναπροσδιορίζονται οι σχέσεις, οι ισορροπίες, τα όρια. Η αϋπνία δοκιμάζει τα νεύρα, το ίδιο και οι συναισθηματικές αναταράξεις της λοχείας. Η μητρότητα είναι αυτό που λέμε « work in progress », ποτέ δεν ολοκληρώνεται εντελώς, αφού το ίδιο το παιδί δεν είναι κάτι στατικό. Ο γιος μου (τι υπέροχη, τι χορταστική λέξη!) είναι σήμερα 18 μηνών. Ένα αεικίνητο πλάσμα με μαγουλάκια για δάγκωμα και αχόρταγα σκούρα μάτια ...
2 comments
Διάβασε περισσότερα...
Ανασκόπηση 2017 #challenge Ξέρω, ξέρω. Πάει καιρός που έχω να δημοσιεύσω κάτι και, για να είμαι ειλικρινής, μου έλειψε η έκθεση των εσώψυχών μου στο διαδίκτυο η επικοινωνία με τους φανταστικούς διαδικτυακούς μου φίλους. Οι τέσσερις μήνες που ακολούθησαν τις καλοκαιρινές μας διακοπές ήταν ασφυκτικά γεμάτοι και αναγκαστικά η ενημέρωση του ιστολογίου κατρακύλησε στον πάτο της λίστας των προτεραιοτήτων μου. Επανέρχομαι, παρ’ όλα αυτά, δριμύτερη το 2018 με μία ανασκόπηση της χρονιάς που πέρασε, η οποία για εμένα υπήρξε Η ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΝΗΛΙΚΙΩΘΗΚΑ (πολύ καλύτερα από το 2016: Η ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ, n ’ est - ce pas ?). Επιχειρώντας τον απολογισμό του 2017 στο bullet journal μου, διαίρεσα την ζωή μου στις ακόλουθες 10 κατηγορίες, εμπνευσμένη από το Level 10 Life , για το οποίο επιφυλάσσομαι να σας μιλήσω άλλη φορά: 1.        ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ 2.       ΓΑΜΟΣ 3.       ΣΧΕΣΕΙΣ 4.   ...
1 comment
Διάβασε περισσότερα...